Oznacza to otwarcie wysokogórskich szlaków znajdujących się powyżej schronisk. Już od dzisiaj po zimowej, trwającej ponad siedem miesięcy przerwie ponownie będziemy mogli wyruszyć na wysokogórskie szlaki znajdujące się na obszarze słowackiego Tatrzańskiego Parku Narodowego. Sezon letni potrwa do 31 października. Schronisko – Skalnata Chata. 17 marca 2019 Kazimierz Boniakowski. 059 60 Tatranská Lomnica. +421 904 890298. Telefon: +421 52 4467075. info@skalnatachata.sk. info@coolangaa.sk. Skalnatá chata (tzw. Schronisko Łomnickie) położona jest w Tatrach Wysokich w pobliżu Łomnickiego Stawu, w Dolinie Łomnickiej. 1. Tatry polskie czy Tatry słowackie. Tatry to górski łańcuch na granicy Polski i Słowacji, będący częścią Karpat. Są jednymi z najbardziej rozpoznawalnych i chętnie odwiedzanych gór w Polsce. Majestatyczne wierzchołki, malownicze doliny i unikatowa fauna i flora przyciągają turystów z całego świata. Ponadto, przy zakupie ubezpieczenia w tatry słowackie powinniśmy zwrócić uwagę na wysokość sum ubezpieczenia, które dotyczą kosztów poszukiwania i ratownictwa. Gdy za ubezpieczenie zapłacimy np. 1 PLN, suma ubezpieczenia może być niska, przez co prawdopodobnie będziemy musieli dopłacić większość kwoty z własnej kieszeni. Grupa zrzesza miłośników gór Słowacji, szczególnie Tatr słowackich, ale również Słowackiego Raju, Małej Fatry i innych gór Słowacji. Przecież Słowacja to kraj górski. Niech zatem ta grupa służy do Tatry Słowackie. Turystyka. maj, 18, 2017. Dzisiejszy wpis na blogu został przygotowany specjalnie dla zagorzałych fanów górskiej turystyki, którzy przemierzyli już całą polską część Tatr i planują wybrać się w góry za słowacką granicą. Całkowita powierzchnia Tatr wynosi 785 km, z czego około 175 km (22,3%) leży w gHxdM. Jak ze wszystkich dostępnych turystycznie szczytów Tatr wybrać 10 najbardziej widokowych? Temat trudny i z góry skazany na zastrzeżenia, szczególnie tych, którzy choć trochę skosztowali Tatr i mają już swoje typy. Podjęliśmy jednak to ryzyko i stworzyliśmy subiektywną listę najpiękniejszych widokowo tras tatrzańskich. Przygotowując nasze propozycje braliśmy pod uwagę nie tylko widoki ze szczytów, ale również dodatkowe elementy szlaku, wyróżniki, które mogą czymś zaskoczyć, zachwycić i dodatkowo urozmaicić naszą wędrówkę. Czarny Staw i Morskie Oko z drogi na Rysy Nasze propozycje 10 najpiękniejszych widokowo wypraw w Tatry 1. Mała Wysoka – po sąsiedzku z Gerlachem Góra nie ma może szczególnie pięknej lub wyróżniającej się sylwetki, i niech Was nie zmyli ten przydomek „mała” w nazwie – wysokość 2429 m daje jej 4 pozycję na liście dostępnych turystycznie tatrzańskich szczytów pod względem wysokości. Może się też Mała Wysoka (słow. Východná Vysoká 2429 m) pochwalić wspaniałym sąsiedztwem – z jej szczytu, jak na dłoni, zobaczymy imponujące ściany Gerlacha z charakterystycznym Żlebem Karczmarza. Zobaczymy też rozległą panoramę na trzy wielkie doliny: Białej Wody, Wielicką i Staroleśną oraz otaczające je granie z całą plejadą tatrzańskich gigantów. Wyjątkowość Małej Wysokiej to nie tylko widoki, ale też urzekająca trasa biegnącą z Łysej Polany. Szlak prowadzi dolinami, którymi od ponad 100 lat podążają taternicy, aby zdobyć ściany takich szczytów, jak Ganek, Rumanowy czy Młynarczyk lub przejść przez Żelazne Wrota do dzikiej Doliny Złomisk. Praktycznie na całej trasie czekają nas widokowe przystanki: – w Dolinie Białej Wody z imponującą, stanowiącą wyzwanie wspinaczy, ścianą Młynarczyka, – w Kaczej Dolinie, skąd zobaczymy poniżej Zielony Staw i kaskadę Kaczej Siklawy, – przy Litworowym Stawie, skąd rozciąga się wspaniały widok na wnętrze Doliny Ciężkiej z widoczną taflą Ciężkiego Stawu, „zawieszonego” nad progiem doliny. Mała Wysoka – panorama Doliny StaroleśnejMała Wysoka – panorama w kierunku zachodnim Trasa od Łysej Polany jest po prostu piękna, trochę dzika, niezbyt oblegana – raczej nie spotkamy tutaj tłumów. Jest też długa – wymaga dobrej kondycji i czasu. Dla tych, którzy lubią szybkie wejścia – lepszym wariantem będzie podejście od strony Doliny Wielickiej. Informacje praktyczne Długość trasy – 29,4 km, Suma wzniesień – 1464 m. Zobacz wyprawę: Mała Wysoka i Kacza Dolina 2. Koprowy Wierch – tatrzańska panorama na 4 strony świata Znajdujący się praktycznie w samym środku Tatr, Koprowy Wierch (słow. Kôprovský štít, 2363 m) zaskakuje wspaniałą wysokogórską panoramą praktycznie na 4 strony świata. Oprócz szeregu najznamienitszych tatrzańskich szczytów, dosłownie pod nogami, zobaczymy też od zachodu Ciemnosmreczyńskie Stawy, a od wschodu Wielki Staw Hińczowy. Warto do tego dodać fakt, że szlak turystyczny przebiega obok wyjątkowo urokliwych Hińczowych Stawów, przy których można zrobić dłuższy postój. Niezwykle malowniczo prezentują się Mięguszowieckie Szczyty odbijające się w tafli jeziora. Aż trudno uwierzyć, że po drugiej stronie opadają potężnymi, groźnymi ścianami do Morskiego Oka, które znajduje się aż 551 metrów niżej niż Hińczowy Staw. Wielki Staw Hińczowy jest największym i najgłębszym stawem Tatr Słowackich, jego maksymalna głębokość wynosi 53,7m, pow. 20 ha. Panorama ze szczytu Koprowego Wierchu (na południe) Prowadzący na Koprowy Wierch szlak nie jest trudny technicznie, nie ma tu ekspozycji, ani wymagającej specjalnych umiejętności wspinaczki. Informacje praktyczne Długość trasy – 18 km, Różnica wzniesień – 1140 m. Zobacz wyprawę: Koprowy Wierch i Hińczowe Stawy 3. Granaty – spotkanie z Orlą Percią Wyjście na Granaty ma smak prawdziwie wysokogórskiej przygody. Nie na darmo stanowią one część Orlej Perci – znajdziemy tu trochę dobrej wspinaczki i trochę ekspozycji. Na szczycie Skrajnego Granatu (2225 m) czeka nas prawdziwa uczta widokowa, dlatego warto zaplanować tu dłuższy postój – rozciąga się stąd jedna z piękniejszych panoram na całe Tatry. Oprócz tatrzańskich szczytów z jednego punktu możemy naraz zobaczyć Dolinę Gąsienicową z Czarnym Stawem, Dolinę Pańszczyca z Czerwonym Stawem, Buczynową Dolinkę, Dolinę Roztoki oraz Dolinę Pięciu Stawów Polskich z widocznymi Stawami Przednim, Małym i Wielkim. Panorama Tatr ze Skrajnego Granatu (na wschód) Równie atrakcyjny jest szlak prowadzący od Kuźnic – z piękną o każdej porze roku Doliną Gąsienicową i dobrze znanym chyba wszystkim widokiem z Królowych Rówienek (z Kościelcami na I planie). Czarny Staw Gąsienicowy sam w sobie może być atrakcyjnym celem wycieczki. Znad stawu świetnie widać fragmenty Orlej Perci – Granaty i w głębi Kozi Wierch, po lewej rozłożysta Żółta Turnia (2087 m), a po prawej potężne ściany Kościelca (2156 m). Panorama Tatr z Hali Gąsienicowej (Królowe Rówienki) Wyprawa na Granaty wymaga dobrej kondycji Informacje praktyczne Długość trasy: ok. 9,3 km (z Kuźnic – tam i z powrotem: ok. 13,2 km), Suma wzniesień: ok. 730 m (z Kuźnic – tam i z powrotem: ok. 1330 m) Zobacz wyprawę: Granaty – spotkanie z Orlą Percią 4. Rysy – widokowa miejscówka na dachu Polski. Zastanawialiście się jak wygląda świat z najwyższego punktu Polski? Jeśli tak, to koniecznie wybierzcie się na Rysy. Wspinaczka na wysokość 2499 m (2503 m słowacki wierzchołek) jednak zobowiązuje – prowadzący od polskiej strony szlak, od parkingu na Palenicy Białczańskiej, ma ok. 23,5 km (łącznie z zejściem na słowacką stronę) i sumę wzniesień: ok. 1510 m, wymaga więc dobrej kondycji i odpowiednio długiego dnia. Góra z nawiązką wynagradza wysiłek i serwuje jedną z piękniejszych tatrzańskich panoram. Oprócz najwyższych tatrzańskich szczytów, takich jak: majestatyczny Ganek, Wysoka i Gerlach, zobaczymy także na jednym planie Morskie Oko, Czarny Staw i potężne Mięguszowieckie Szczyty, w kierunku wschodnim Doliny Kaczą, Ciężką i Litworową i piękną Dolinę Mięguszowiecką od strony południowej. Wspaniałe widoki czekają nas także po drodze. Szlak prowadzi bowiem przez kilka pięknych etapów. Są to: – Morskie Oko – największe, najpiękniejsze i najbardziej oblegane tatrzańskie jezioro, zobaczymy stąd Mięguszowieckie Szczyty, Kazalnicę i charakterystyczną sylwetkę Mnicha. – Czarny Staw pod Rysami, który przez wielu uważany jest za jedno z najpiękniejszych tatrzańskich jezior – ze skalnego progu przy stawie wspaniale prezentuje się nie tylko leżące w dole Morskie Oko, ale też Miedziane i ścieżka prowadząca na Szpiglasową Przełęcz. – Bula pod Rysami – zobaczymy stąd (od lewej): Mięguszowiecki Szczyt Wielki (2438), pod nim Kazalnicę (2159), na wprost Miedziane (2233 m) i Opalone (2115 m), a po prawej postrzępione Apostoły i Żabi Mnich (2146 m). Morskie Oko – panorama Tatr Trasa na Rysy jest bardzo popularna, w sezonie wręcz zatłoczona, trzeba się liczyć z faktem, że może być trudno o dobrą “miejscówkę” na szczycie. Panorama ze szczytu Rysów w kierunku wschodnim Warto pamiętać, że nie jest to łatwy szlak, nawet latem, przy dobrych warunkach pogodowych, dla nieprzygotowanego turysty zdobycie szczytu może być sporym wyzwaniem (długie ciągi wspinaczki ubezpieczone łańcuchami). Wejście od strony słowackiej jest znacznie łatwiejsze. Nasza propozycja to wejście od polskiej strony i zejście na stronę słowacką. Informacje praktyczne Z Morskiego Oka: Długość trasy: ok. 15 km (z Palenicy Białczańskiej ok. 23,5 km) Suma wzniesień: ok. 1100 m (z Palenicy Białczańskiej ok. 1510 m) Zobacz wyprawę: Rysy od polskiej i słowackiej strony 5. Szpiglasowy Wierch – między Morskim Okiem a Doliną Pięciu Stawów Polskich Wyprawa na Szpiglasowy Wierch (2172 m) i Szpiglasową Przełęcz (2110 m) należy do kategorii NAJ w Polskich Tatrach. Z przełęczy rozciąga się jedna z piękniejszych panoram Tatr, tuż obok zobaczymy: Rysy, Mięguszowieckie Szczyty, Cubrynę, Mnicha, i dalej na wschodzie prawie całe Tatry Wysokie, po przeciwnej stronie całą grań Orlej Perci i Tatry Zachodnie. Sama trasa też należy do wyjątkowych, prowadzi bowiem przez najpopularniejsze tatrzańskie doliny: Dolinę Roztoki, Dolinę Pięciu Stawów Polskich i Dolinę Rybiego Potoku z najpiękniejszymi i największymi tatrzańskimi jeziorami – Morskim Okiem i stawami w Dolinie 5 Stawów Polskich. Dolina Pięciu Stawów Polskich – stawy Wielki, Mały i Przedni widziane z drogi na Szpiglasową Przełęcz Wybierając zielony szlak do 5 Stawów przejdziemy obok największego wodospadu – Wielkiej Siklawy. Odwiedzamy też 2 bardzo znane schroniska: w Dolinie Pięciu Stawów Polskich i nad Morskim Okiem. Wszystko to sprawia, że Szpiglasowy Wierch znajduje się w czołówce najchętniej odwiedzanych tatrzańskich szczytów. Stosunkowo łatwo i szybko dostępny – ze Schroniska w Pięciu Stawach, przy dobrych warunkach można wyjść na Szpiglasową Przełęcz w 2 h, jest częstym celem wśród osób polujących na wschody i zachody słońca. Szpiglasowa Przełęcz to świetna propozycja dla osób chcących spróbować ambitniejszej, a jednocześnie niezbyt trudnej technicznie wysokogórskiej trasy. Panorama ze Szpiglasowego Wierchu Informacje praktyczne: Suma wzniesień: ok. 1190 m Długość trasy: ok. 25 km Zobacz wyprawę: Szpiglasowa Przełęcz z “5” do Morskiego Oka 6. Pachoł – pozornie niepozorny Pachoł (Pachola, 2167 m) to nasze największe zaskoczenie i w kategorii widoków i atrakcyjności trasy, dlatego w zestawieniu nie pojawiły się popularne sąsiednie szczyty: Rohacze ani Banówka (również widokowe i warte zdobycia!). Na Pachoł można podejść od Banikowskiej Przełęczy – podejść Doliną Spaloną, lub przejść granią idąc z Banówki. Z przełęczy jest to 0:40 min. Można też wejść od strony Salatyna – i ten wariant polecamy. Najpierw ze stacji narciarskiej Rohacze-Spalena wyjeżdżamy kolejką na wysokość 1501 m i pokonujemy łagodny, trawiasty i widokowy odcinek od strony Brestowej do Salatyna. Widok z Brestowej (1934 m) na Salatyn (2048 m), Spaloną Kopę (2083 m), Pachoł (2167 m) i całą grań Rohaczy Po łagodnym Salatynie mamy do przejścia długą, ostrą, postrzępioną i miejscami eksponowaną kamienistą grań o nazwie Skrzyniarki. Na szczyt Pachoła musimy się wspiąć wysokim i wąskim kominem skalnym. Tam, w nagrodę, czekają nas jedne z piękniejszych tatrzańskich panoram – zobaczymy Tatry Wysokie i Tatry Zachodnie; doskonale widoczne są Rohacz Ostry i Płaczliwy, Banówka, a także cała grań, którą przeszliśmy od Brestowej, przez Salatyn i Spaloną Kopę. Płaski i duży szczyt jest dobrym miejscem na dłuższy odpoczynek i komfortowe podziwianie panoram. Panorama Tatr ze szczytu Pachoła Informacje praktyczne: Długość trasy: ok. 13 km Suma wzniesień: ok. 920 m Zobacz wyprawę: Salatyn i Pachoł w Grani Rohaczy 7. Gęsia Szyja i Rusinowa Polana – „widok na 100 szczytów i przełęczy” Rusinowa Polana to klasyk widokowy. Miejsce absolutnie niesamowite – bardzo widokowe i jednocześnie łatwo dostępne, z kategorii obowiązkowych dla odwiedzających Tatry. Niezależnie od punktu startu – czy z Zazadniej czy z Wierch Porońca dotrzemy tu w 1:15 h. Z Rusinowej Polany, jak na dłoni, zobaczymy przepiękną panoramę Tatr Wysokich, Lodowy szczyt, Baranie Rogi, Gerlach, Rysy. Miejsce jest warte polecenia miłośnikom górskich wschodów słońca. Panorama Tatr z Rusinowej Polany Będąc na Rusinowej Polanie warto odwiedzić pięknie położone Sanktuarium Matki Bożej Jaworzyńskiej na Wiktorówkach, wiele par zawarło tu związek małżeński, a woda ze znajdującego się obok źródełka powszechnie uważana jest za uzdrawiającą. Wokół kaplicy umieszczono tablice pamiątkowe poświęcone taternikom, ratownikom górskim i innym, którzy zginęli w górach. Polana może być celem samym w sobie – np. pomysłem na rodzinny spacer, jest też przystankiem dla wędrujących na Gęsią Szyję (1489 m). Już w 1878 r. Tytus Chałubiński propagował panoramę Tatr z Gęsiej Szyi jako „widok na 100 szczytów i przełęczy”. Miejsce faktycznie warte jest polecenia, przy dobrych warunkach pogodowych może być ciekawym celem wycieczki zimowej. Panorama Tatr z Gęsiej Szyi Informacje praktyczne Długość trasy: ok. 9,5 km Suma wzniesień: ok. 400 m Zobacz wyprawę: Gęsia Szyja, Rusinowa Polana i Wiktorówki [Sklep_widget_zima_1] 8. Małołączniak – w środku Czerwonych Wierchów Górujący nad Zakopanem masyw Czerwonych Wierchów, jest jednym z bardziej popularnych celów turystycznym w Tatrach. Duża w tym zasługa kursującej na Kasprowy Wierch kolejki, ale też brak trudności na szlaku (przy dobrej pogodzie) i powszechnie znane wspaniałe panoramy. Praktycznie cała grań Czerwonych Wierchów jest doskonałym miejscem widokowym, ale wskażemy jeden – centralnie położony Małołączniak (2096 m). Schemat trasy z Doliny Miętusiej na Czerwone Wierchy Z jego szczytu zobaczymy szeroką panoramę Tatr – od Tatr Bielskich, przez najwyższe szczyty Tatr Wysokich, po Tatry Zachodnie. Zobaczymy też, jak na dłoni, szlak prowadzący granią od Kasprowego Wierchu, przechodzący samym brzegiem opadających pionowo ściany Krzesanicy (2122 m), aż po łagodne zejście z Ciemniaka (2096 m). Aby urozmaicić wyprawę proponujemy wejście na szczyt Małołączniaka przez stosunkowo mało uczęszczaną drogę przez Dolinę Miętusią, gdzie zobaczymy wspaniałe formy skalne, oryginalny muton i Wantule. Na trasie znajdą się też „łańcuchy”, przy pomocy których pokonamy mały próg skalny. Cała trasa umożliwia zrobienie pętli – punkt wyjścia i powrotu – Kiry przy wylocie Doliny Kościeliskiej. Panorama Tatr Wysokich z Małołączniaka (2096 m) Trasa na Czerwone Wierchy należy do łatwych, ale musimy pamiętać, że wyglądający na pozór bardzo bezpiecznie teren, przy złej widoczności może być śmiertelnie niebezpieczny. Informacje praktyczne: Długość trasy: ok. 16,2 km Suma wzniesień: ok. 1360 m Zobacz wyprawę: Czerwone Wierchy z Doliny Miętusiej 9. Świnica – ekspozycja z widokami Świnica (2301 m) należy do najpopularniejszych szlaków wysokogórskich w polskich Tatrach. Trasa pokonywana jest przeważnie od strony Kasprowego Wierchu, gdzie można wyjechać kolejką. Warto jednak wybrać dłuższy wariant – niestety, obecnie zamknięty z powodu obrywu skalnego spod Niebieskiej Turni (odcinek Zawrat – Świnica będzie otwarty 1 czerwca 2021 r.) wejście od strony Murowańca w Dolinie Gąsienicowej. Przejdziemy wówczas przez kilka bardzo atrakcyjnych miejsc: Halę Gąsienicową (wspaniała panorama Tatr z Królowych Rówienek), Czarny Staw Gąsienicowy i przełęcz Zawrat. Widok z Zawratu na Dolinę Pięciu Stawów Polskich Na zdobywców szczytu czeka wspaniała panorama – szczególnie na Dolinę Pięciu Stawów Polskich, Tatry Zachodnie i Dolinę Gąsienicową z malowniczymi Stawami Gąsienicowymi. Imponująco wygląda stąd słowacki Krywań. Świnica (2301 m) widziana z Pośredniej Turni (2128 m) Trasa na Świnicę wymaga bardzo dobrej kondycji i odporności na ekspozycję. W sezonie wymaga też odporności na presję tłumu, wtedy trudno też o dobre miejsce na podziwianie widoków ze szczytu. Świnica jest także popularnym celem zimowych wypraw, często wykorzystywana jest do nauki zimowej turystyki wysokogórskiej. Zimowa panorama z wierzchołka taternickiego Świnicy (zachód) Informacje praktyczne Suma wzniesień (od Kasprowego Wierchu): ok. 480 m Długość trasy (z Kasprowego Wierchu) ok. 6 km Czas wyprawy (z Kasprowego Wierchu) ok. 5 h Zobacz propozycje wycieczek: Z Murowańca przez Zawrat na Świnicę Świnica zimą – wierzchołek taternicki 10. Krywań – święta góra Słowaków Krywań (słow. Kriváň, 2494 m) to jeden z najbardziej charakterystycznych tatrzańskich szczytów, znany z bardzo rozległych panoram, które faktycznie są imponujące. Oprócz najwyższych tatrzańskich gigantów zobaczymy też leżącą bezpośrednio 500 metrów pod naszymi nogami od wschodu Dolinę Ważecką, na północ Teriańskie Stawy i Dolinę Niewcyrkę, a od zachodu Dolinę Koprową i Liptowskie Kopy. Teriańskie Stawy Trasa nie ma trudności technicznych, nie ma też punktów z ekspozycją, ale jednocześnie jest długa, o dużym przewyższeniu i trochę monotonna – jeśli odbywamy ją w słonecznym ciepłym dniu pokonywanie kolejno wznoszących się zakosów wydaje się nie mieć końca. Dlaczego więc Krywań w naszym zestawieniu? Oprócz sławnych widoków szczytowych, góra ma tak fascynująca historię i jest tak „zasłużona” dla naszych Sąsiadów, że absolutnie warto ją zdobyć. Krywań to święta góra Słowaków i symbol odrodzenia narodowego Słowacji. Jego sylwetka znajduje się na monetach 1, 2 i 5 eurocentowych, występuje w ich hymnie narodowym oraz w utworach ludowych – w Polsce znana jest z piosenki Skaldów (nie tylko) do tekstu Kazimierza Przerwy – Tetmajera „Krywaniu, Krywaniu”. Co roku, w sierpniu, organizowane są tzw. národné výlety, patriotyczne wejścia na szczyt. Krywań na podstawie ankiety z roku 1967 został uznany za najpiękniejszy szczyt Tatr. Panorama Tatr ze szczytu Krywania Informacje praktyczne Długość trasy: ok. 13 km Różnica wzniesień: 1370 m Zobacz wyprawę: Krywań – święta góra Słowaków Ważne! Planując wyjście w Tatry Słowackie pamiętajmy o ubezpieczeniu się – więcej informacji: UBEZPIECZENIE W GÓRY Długo zastanawialiśmy się nad wyborem czołowej „dziesiątki” najpiękniejszych widokowych szczytów Tatr dostępnych turystycznie. Na liście nie znalazły się przecież np. Kościelec, Łomnica (dostępna kolejką), Sławkowski Szczyt, Jagnięcy Szczyt, Starorobociański Szczyt, Rohacze, Banówka,Wołowiec i niewielki w tym towarzystwie Kopieniec. Nasz wybór jest jednak subiektywny i jak wspomnieliśmy na wstępie, nie o same widoki chodzi, ale o charakter i wrażenia z wyprawy. Może okaże się, że wkrótce przyjdzie nam tą listę zmodyfikować – i utworzymy osobne propozycje dla Tatr Wysokich i Zachodnich? Tatry Wysokie to najmniejsze wysokie góry na świecie (góry wysokie, to takie, których szczyty mają powyżej 2000m wysokości). Około dwie trzecie Tatr Wysokich znajduje się na Słowacji, a jedna trzecia w Polsce. Najwyższym szczytem jest Gerlach (2655 m leżący po słowackiej części. Region jest jednym z najpopularniejszych miejsc na Słowacji, co roku odwiedza go ponad pięć milionów osób, aby spacerować, wspinać się, jeździć na rowerze lub jeździć na nartach. Istnieje 600-kilometrowa sieć szlaków turystycznych, wyciągów krzesełkowych i kolejek linowych, z których roztaczają się zapierające dech w piersiach widoki na górskie krajobrazy. Z dzisiejszego artykułu dowiecie się, w jakich miejscach można zaparkować w okolicy Wysokich Tatr po słowackiej stronie. Tatrzańska Łomnica (Tatranská Lomnica) Wschodnia część Tatr Wysokich, w której najpopularniejszą atrakcją regionu jest kolejka linowa na Łomnicę (2634 m – drugi co do wysokości szczyt Tatr. Więcej informacji o kolejce na Łomnicę możecie przeczytać w osobnym artykule pod linkiem. Gdzie zaparkować w Tatrzańskiej Łomnicy na Słowacji? Parkingi w Tatrzańskiej Łomnicy: 1. Parking pod kolejką linową – Tatrzańska Łomnica Adres: Tatranská Lomnica 269, 062 01 Vysoké Tatry, Slovensko Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, autobus, ciężarówka: 20 euro / 1 dzień. Po godzinie 13:00 cena dziennego biletu parkingowego zostanie obniżona o 50%. 2. Parking kaskadowy w pobliżu kolejki linowej – Tatrzańska Łomnica VPS Adres: Tatranská Lomnica 059 60 Vysoké Tatry, Słowacja Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 1 godzina: 2 euro, 2 godziny: 4 euro, 3-4 godziny: 6 euro, 5-12 godzin: 10 euro 13-24 godziny: 15 euro, 24 godziny i więcej: 20 euro co 24 godziny: 20 euro W zimowym sezonie narciarskim 2021/2022 narciarze z karnetami będą mieli zniżki na parking. Posiadacze karnetów PREMIUM będą parkować GRATIS. 3. Parking pod hotelem URAN – Tatrzańska Łomnica Adres: Tatranská Lomnica 30, 062 01 Vysoké Tatry-Tatranská Lomnica, Slovensko Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina. 4. Parking naprzeciw MUZEUM TANAPu – Tatrzańska Łomnica VPS Adres: Tatranská Lomnica 64, 062 01 Vysoké Tatry-Tatranská Lomnica, Slovensko Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina 5. Parking przy pensjonacie SLALOM – Tatrzańska Łomnica Adres: Tatranská Lomnica 94, 059 60 Vysoké Tatry-Tatranská Lomnica, Słowacja Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina 6. BIAŁA WODA (BIELA VODA)- Tatrzańska Łomnica Zatrzymaj się po lewej stronie drogi, przy drodze Slobody w kierunku Tatrzańska Łomnica – Tatrzańska Kotlina na początku trasy turystycznej (znak żółty) przy Chacie pri Zelenom plese. Godziny otwarcia: 06:00 – 18:00 Cennik: samochód: 8 euro / 1 dzień Parking nie jest strzeżony. 7. Parking Dworzec autobusowy – Tatrzańska Łomnica Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina autobus, ciężarówka: 20 euro / 1 dzień, 4 euro / godzina 2. Stary Smokowiec (Starý Smokovec) Stary Smokowiec to charakterystyczna wysokogórska miejscowość i jednocześnie popularny i często odwiedzany region. Znajdują się tu liczne szlaki turystyczne o różnych stopniach trudności oraz słynna kolejka na Hrebienok. Gdzie zaparkować w Starym Smokowcu na Słowacji? Parkingi w Starym Smokowcu: 1. Parking TATRY – Stary Smokowiec Parking nad dworcem autobusowym. Nasz ulubiony parking w Starym Smokowcu, duży, zawsze z rana było miejsce, do szlaków górskich kilka minut piechotą. Adres: 062 01 Vysoké Tatry-Starý Smokovec, Słowacja Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina parking w Starym Smokowcu 2. Parking na dworcu autobusowym – Stary Smokowiec VPS: Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina autobus, ciężarówka: 20 euro / 1 dzień, 4 euro / godzina 3. Parking przed Grandhotelem – Stary Smokowiec Adres: Starý Smokovec 38, 062 01 Vysoké Tatry, Slovensko Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina 4. Hrebienok Resort I. – Stary Smokowiec Adres: Hrebienok Resort, Vysoké Tatry-Starý Smokovec, Slovensko Całodobowy parking strzeżony. Cennik: 24 godziny: 12 euro 5. Hrebienok Resort II. – Stary Smokowiec Całodzienny prywatny parking. Cennik: 40 minut: za darmo, każda dodatkowa rozpoczęta godzina 2 euro. Maksymalna cena: 10 euro / dzień 6. Parking przy pensjonacie i restauracji Koliba – Stary Smokowiec Adres: Starý Smokovec 59, 062 01 Vysoké Tatry, Slovensko Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina 3. Nowy Smokowiec (Nový Smokovec) Gdzie zaparkować w Nowym Smokowcu na Słowacji? Parkingi w Nowym Smokowcu: 1. Parking za kościołem św. Piotra i Pawła – Nowy Smokowiec Adres: Nový Smokovec 113, 062 01 Vysoké Tatry-Starý Smokovec, Slovensko Otwarte: 07:00 – 17:00. Cennik: 5 euro / 1 dzień, 1,50 euro / godz. 2. Parking obok kościoła ewangelickiego: Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień, 2 euro / godzina autobus, ciężarówka: 20 euro / 1 dzień, 4 euro / godzina 4. Szczyrbskie Jezioro (Štrbské Pleso) Szczyrbskie Jezioro i okolica słynie z wspaniałego położenia i rozbudowanej infrastruktury. Znajdują się tutaj liczne szlaki wysokogórskie, także możliwość wejścia na Rysy. Jezioro leży na wysokości 1346 i jest drugim co do wielkości jeziorem w słowackich Tatrach Wysokich. Wokół widokowego jeziora prowadzi ścieżka, której przejście zajmuje około 1 godziny. Trasa idealna dla każdego, także dla rodzin z dziećmi i wózkami. Gdzie zaparkować przy Szczyrbskim Jeziorze? 1. Parking przy jeziorze – Szczyrbskie Pleso Adres: 059 85 Vysoké Tatry-Štrbské Pleso, Słowacja Parking płatny, płatność w automatach. Cennik: 5,5 euro za cały dzień 5. Popradzki Staw Parking: 1. ZASTÁVKA – Popradské Pleso Na przystanku TEŽ – Popradské Pleso. Całodzienny parking. Cennik: samochód, motocykl: 10 euro / 1 dzień autobus, ciężarówka: 20 euro / 1 dzień po godzinie 13:00 cena dziennego biletu parkingowego zostanie obniżona o 50%. Zdjęcia oraz informacje o parkingach pochodzą ze słowackiej strony internetowej: Do naszych południowych sąsiadów należy zdecydowana większość Tatr. Tych samych Tatr, które są naszą chlubą narodową. Podczas gdy po polskiej stronie gęsta sieć szlaków krzyżuje się i pokrywa, Słowackie Tatry zdają się być odludne, mniej dostępne, a przez to groźniejsze i budzące większy respekt. Szlaki w Tatrach Słowackich – o czym warto pamiętać? Wybierając się w Tatry do naszych południowych sąsiadów, powinniśmy pamiętać o dwóch fundamentalnych zasadach. Po pierwsze, gdyby zdarzył się wypadek, akcja ratunkowa niesiona przez HZS (Horská záchranná služba) jest płatna. W związku z powyższym należy posiadać przy sobie dowód ubezpieczenia, który najlepiej gdy obejmuje akcję górską wraz z możliwością ewakuacji śmigłowcem. Drugą bardzo ważną kwestią jest zamykanie szlaków w okresie zimy oraz wiosny. Od 1 listopada do 15 czerwca, ze względów bezpieczeństwa, ale również w celu uszanowania przyrody, większość szlaków powyżej schronisk jest zamknięta. Informują o tym tablice umieszczone na szlaku, stosowną wzmiankę znajdziemy także na mapach turystycznych. Tyle tytułem wstępu. Poniższe szlaki w Tatrach Słowackich to moja subiektywna propozycja tras prezentujących wszystko, co warto zobaczyć “na dzień dobry”. Szlaki w Tatrach Słowackich: w tym miejscu można zakochać się od pierwszego wejrzenia. (fot. Paulina Wierzbicka) 1. Polski Grzebień: logistycznie… bez logistyki Wielu osobom nieposiadającym auta sen z powiek spędza myśl o podróży na słowacką stronę – do wylotu doliny, gdzie zaczyna się szlak. I o ile drogę tam jeszcze jakoś można zaplanować, to większe obawy wzbudza wizja powrotu, gdyż jakaś niespodzianka na szlaku lub złe oszacowanie czasu wędrówki grozi utratą ostatniego środka transportu. By zaoszczędzić sobie logistycznych kombinacji, granicę możemy przekroczyć na Łysej Polanie, gdzie – tuż za rogiem, w Tatrzańskiej Jaworzynie (Tatranská Javorina) – zaczyna się szlak Doliną Białej Wody na Polski Grzebień (Poľský hrebeň). Na początku wędrówki możemy odnieść wrażenie, że dolina ciągnie się w nieskończoność i upłynie pół dnia nim gdzieś dojdziemy. Po dwóch godzinach docieramy do polany Biała Woda, gdzie dozwolony jest również ruch rowerowy. Stąd czekają nas mozolne 4 godziny podejścia, z tą jednak różnicą, że szlak rokuje widokami. Na szczególną uwagę zasługują zawieszone dolinki – świadkowie ostatniego zlodowacenia. Do najpiękniejszych należy Żabia Dolina Białczańska. W tym kotle, do którego nie prowadzi żaden szlak, wszystko jest “żabie”:… stawy: Wyżni i Niżni, Żabia Grań, Żabi Szczyt, Żabi Mnich, Żabia Czuba. Dolina Białej Wody ciągnie się w nieskończoność, jednak u celu wynagradza wędrowca pięknymi widokami. (fot. Paulina Wierzbicka) Miejsce to z dołu wygląda imponująco. Podobnie wspaniale prezentuje się z góry, podczas szczytowania na taternickim wierzchołku wspomnianego Żabiego Mnicha. Za progiem Doliny Kaczej i Litworowej, przy Zmarzłym Stawie, możemy wybrać się na Przełęcz Rohatka (Prielom) w Dolinie Staroleśnej lub Polski Grzebień (Poľský hrebeň) w Dolinie Wielickiej. 2. Czerwona Ławka: najtrudniejszy szlak Tatr – czy na pewno? Czerwona Ławka (Priečne sedlo) skalną barierą oddziela od siebie dwie piękne doliny tatrzańskie: Dolinę Pięciu Stawów Spiskich oraz Dolinę Staroleśną. Przejście to w wielu przewodnikach zostało okrzyknięte najtrudniejszym w Tatrach! Klamry, łańcuchy, przepaść i ekspozycja – tego możemy się spodziewać. Jednak w konfrontacji z Czerwoną Ławką poziomem trudności zdecydowanie wygrywa dla mnie polska Orla Perć, czy choćby z lekka zapomniane, jeśli chodzi o sztuczne udogodnienia, podejście na Przełęcz pod Chłopkiem. Schronisko „Térynka”, czyli Téryho chata w otoczeniu skalnych kolosów. (fot. Paulina Wierzbicka) Zatem od razu na początku wycieczki warto nastawić się na to, że ekstremy życia tutaj na pewno nie zrobimy. Co się jednak naoglądamy widoków, to nasze! Już sama Dolina Pięciu Stawów Spiskich – wciśnięta między skalne kolosy: Lodowy, Łomnicki, Baranie Rogi – zapiera dech w piersiach. Zagubione w dolinie, małe schronisko – Chata Tery’ego (Téryho chata) – jest najwyżej położonym w całych Tatrach, całorocznym obiektem noclegowym. “Térynka” położona jest na wysokości 2015 m Czerwona Ławka jest ciasną przełęczą, z której roztacza się wyjątkowy widok na: Dolinę Zimnej Wody, Durny Szczyt, Łomnicę, Sławkowski Szczyt, Małą Wysoką, Jaworowy Szczyt oraz Gerlach. Szlak prowadzi w obu kierunkach, a założone tu sztuczne ułatwienia w postaci łańcuchów, drabinek i klamer dublują się, dzięki czemu ruch może być płynny. Chociaż lepiej powiedzieć “w miarę płynny”, bowiem szlak ten jest tak samo popularny wśród Słowaków jak i Polaków. Bariera skalna w drodze na przełęcz – Czerwona Ławka. (fot. Paulina Wierzbicka) 3. Tatry Zachodnie: blisko tam, gdzie zwykle jest daleko Wędrujemy w Tatry Zachodnie (Západné Tatry). Wyobraźmy sobie, że zdobycie szczytów przygranicznych, takich jak: Wołowiec, Rakoń czy Grześ jest tutaj przyjemne, łatwe i krótkie. W odróżnieniu od eskapady od strony polskiej. Dolina Chochołowska, jakkolwiek piękna, dłuży się i ciągnie w nieskończoność. Akcja w jeden dzień z Kir na wspomniane szczyty i z powrotem to około 30 kilometrów i blisko 10 godzin łazikowania. Rzecz ma się zupełnie inaczej od strony naszych południowych sąsiadów. Spacer rozpoczynający się w Dolinie Rohackiej, prowadzący przez wszystkie szczyty i z powrotem przez dolinę Łataną to przyjemna 19-kilometrowa wędrówka. Najciekawszym z wymienionych trzech szczytów jest Wołowiec. Kopulasta, zwalista góra jest wierzchołkiem zwornikowym, łączącym trzy granie, a tym samym oddzielającym od siebie trzy tatrzańskie doliny: Chochołowską, Rohacką oraz Jamnicką. Roztaczające się stąd widoki są wręcz obłędne – gdzie okiem sięgnąć, wkoło góry! 4. Rysy: z nutką melancholii w tle Czyli wycieczka na Rysy, z postojem na symbolicznym cmentarzu pod Osterwą. Wędrówkę zaczynamy w Szczyrbskim Jeziorze (Štrbské Pleso), skąd szlakiem niebieskim podążamy w stronę schroniska nad Popradzkim Stawem (Popradské Pleso). To tutaj – bądź teraz, bądź w drodze powrotnej – warto zatrzymać się na chwilę przy nieodległym, symbolicznym cmentarzu pod zerwami Osterwy, który powstał w latach 40. ubiegłego stulecia „martwym na pamiątkę, żywym ku przestrodze”. Dziś mieści się tu ponad 300 pamiątkowych tablic, upamiętniających tych, którzy zginęli w górach świata – na wyprawach, wspinaczkach, bądź niosąc pomoc innym. Wzdłuż wszystkich alejek prowadzących przez symboliczny cmentarz ustawione są drewniane, kolorowe krzyże detwiańskie – wykonane przez rzeźbiarzy z Detvy. Są one najbardziej charakterystycznym elementem cmentarza. Znad Popradzkiego Stawu szlak koloru niebieskiego pnie się powoli w górę. Przed oczyma wyłania się Dolina Mięguszowiecka – zamknięta murem skalnym Mięguszowieckich Szczytów, Wołowej Turni, Koprowego Szczytu i Grani Baszt. Zapatrzeni na widoki, nie zapomnijmy zboczyć na czerwony szlak, który przez Schronisko pod Wagą zaprowadzi nas na słowacki (wyższy) wierzchołek Rysów (2503 m Schronisko pod Wagą, znane także jako Chata pod Rysami, jest najwyżej położonym schronem – ale w odróżnieniu od wspomnianej wcześniej „Terinki” jest to obiekt sezonowy. Jego toaleta, a właściwie latryna, należy bodaj do najczęściej fotografowanych ustępów na świecie. Szlak powyżej schroniska zaopatrzony jest w liczne łańcuchy, a także – od sierpnia 2016 roku – metalowe platformy, w zamyśle schody. 5. Krywań: narodowa góra Słowaków Krywań od 1935 roku ma status narodowej góry Słowaków – wspominany jest w hymnie, widnieje w godle, jest bity na monetach. Co roku w sierpniu ma miejsce związane z tym wydarzenie – masowe wejście na szczyt, w którym uczestniczy nawet i 500 osób. Najszybszą, ale również i najbardziej stromą opcją dostania się na wierzchołek, jest niebieski szlak z Trzech Źródeł. W skrócie można go określić jako mozolne i jednostajne pięcie się pod górę. Do pokonania jest 1370 metrów podejścia, co na krótkiej – 7 kilometrowej trasie – daje nam całkiem niezłe nachylenie. Na szlaku nie znajdziemy ekstremalnych przejść, ekspozycji czy mrożących w żyłach, powietrznych trawersów. Tym, co na pewno wywoła u nas szybsze bicie serca, jest rozległa panorama Tatr Wysokich – widoczna ze szczytu. To właśnie dla niej można przeboleć tłumy turystów na wierzchołku. Dla Słowaków, bowiem, Krywań jest miejscem tak symbolicznym, jak dla nas Polaków Giewont. W Tatry Słowackie warto jest się wybrać na dłużej. Same długie doliny i odległości pokonywane w ciągu dnia sprawiają, że trafiając w samo serce Tatr, aż szkoda stamtąd wracać. Jeśli kochamy nasze polskie Tatry, do słowackich też zapałamy czystą miłością. Góry są bowiem te same, tylko człowiek sztucznie wytyczył granicę między nimi. Tatry to przepiękne góry, które co roku przyciągają sporo turystów. To jedyne pasmo o charakterze wysokogórskim w naszej części kontynentu. Są unikalne, cudowne i naprawdę można się w nich zakochać. Pasmo zajmuje stosunkowo niewielką powierzchnię, a Tatry słowackie to niemal 80% jego terytorium. Dzielą się na Tatry Bielskie, Wysokie i Zachodnie. My opiszemy propozycje pieszych wycieczek w Tatrach Bielskich i Wysokich. W przeciwieństwie do polskiej strony Tatry słowackie są bardziej odludne i dzikie. Kilometrowo jest ich więcej, co sprawia, że turyści się bardziej po nich rozchodzą. Tych też jest ilościowo mniej niż po polskiej stronie. Szlakami na Słowacji zarządza TANAP, czyli słowacki odpowiednik Tatrzańskiego Parku Narodowego. Wstęp jest tam bezpłatny. Jednak w przeciwieństwie do naszego kraju, płatne są wszelkie akcje ratownicze. Koniecznie miejcie wykupione ubezpieczenie wybierając się na wycieczkę. Ze względu na ochronę przyrody, Tatry słowackie są zamknięte powyżej schronisk na okres zimowy od do Nie dotyczy to schroniska Chata pod Rysami, ponieważ jest ono zamknięte zimie, tak samo jak szlaki do niego prowadzące. Oto nasze propozycje najciekawszych według nas tras w Tatrach słowackich, wraz z mapkami i zdjęciami ze szlaków, zaczynając od że czasy przejść są orientacyjne dlatego sami musicie ocenić własne możliwości. Trasa 1 - Wejście na Krywań Krywań to narodowa góra Słowaków. Mierzy 2494 m To czyni ją drugim pod względem wysokości po Rysach szczytem możliwym do zdobycia znakowanym szlakiem. Krywań niewątpliwie jest jednym z najbardziej charakterystycznych szczytów. Góra swoją nazwę zawdzięcza wierzchołkowi, ponieważ jest on zakrzywiony w charakterystyczny trasę zaczynamy przy Parkingu Tri Studničky, kierujemy się na wschód dość płaskim czerwonym szlakiem, wzdłuż zbocza Krywania. Dochodzimy nad Jamske Pleso, do rozejścia szlaków. Wybieramy trasę koloru niebieskiego, jednostajnie wznoszącą się ku wierzchołkowi. W końcu dochodzimy do skrzyżowania szlaków pod szczytem. Dalej, do samego szczytu, trasa jest już coraz bardziej stroma i skalista. Zejście proponujemy szlakiem zielonym. Krótszym chociaż o wiele bardziej stromym. Zamykamy w ten sposób pętlę, kończąc naszą wycieczkę. Na trasie nie ma sztucznych zabezpieczeń. Miejscami występują ekspozycje i trudności skalne, jednak dopiero powyżej rozejścia szlaków. Jest to droga z przewyższeniem niemal 1400 m. Trasa 2 - Dookoła Soliska Wycieczka z malowniczego Szczyrbskiego Jeziora. Najwyżej położonej miejscowości w Tatrach, która zimą zamienia się w popularny ośrodek narciarski. Nasza propozycja to obejście i zdobycie Przedniego Soliska (2117 m Wychodzimy znad jeziora podziwiając przepiękną panoramę gór. Kierujemy się żółtym szlakiem prowadzącym nad niewielkimi jeziorkami w Dolinie Młynickiej. Po drodze mijamy miejsce katastrofy śmigłowca z 1979 roku, w dolinie nadal znajdują się szczątki maszyny. Przechodzimy przez Bystrą Ławkę (2300 skąd poza szlakiem łatwo można zdobyć Furkotski Szczyt i Hruby Wierch. Za przełęczą trzymamy się dalej żółtego szlaku aż do skrzyżowania z niebieskim, gdzie odbijamy w kierunku Chaty pod Soliskiem. Stamtąd już tylko kawałek dzieli nas od zdobycia Przedniego Soliska. Schodzimy wzdłuż stoku narciarskiego prosto nad jezioro kończąc trasę. Trasa 3 - Na Koprowy Wierch Koprowy Wierch ( 2363 m leży tuż obok granicy polskiej. Jest doskonale widoczny z Wrót Chałubińskiego i Mięguszowieckiej Przełęczy Pod Chłopkiem. To jeden z najwyższych (piąty w kolejności) szczytów do zdobycia znakowanym szlakiem w Tatrach. Proponujemy na Koprowy Wierch wyjść z parkingu przy drodze do Popradzkiego Stawu. Parking jest oczywiście płatny. Początkowo trasa wiedzie przez asfaltową drogę wznoszącą się dość jednostajnie. Dojdziemy nią do schroniska, gdzie możemy odpocząć nad wodą, zjeść, napić się piwka lub Kofoli. Następnie kierujemy się niebieskim szlakiem, odbijając później czerwonym w kierunku szczytu. Końcówka ma miejscami ekspozycje i niewielkie trudności skalne. Mimo tego brak jest tu sztucznych zabezpieczeń. Wracamy tą samą drogą, ponieważ zrobienie pętli jest znacznie dłuższe. Trasa 4 - Rysy od strony słowackiej. Rysy to najwyższy szczyt w Tatrach możliwy do zdobycia znakowanym szlakiem. Góra ma trzy wierzchołki, z czego najwyższy ma 2503 m Jeden z nich jest także najwyższym punktem w Polsce (2499 m Dlatego jest jednym z popularniejszych celów górskich Polaków. Nasza propozycja w znacznej części pokrywa się z trasą nr 3, tak jak poprzednio idziemy przez Popradzki Staw. Dopiero nad Żabim Potokiem odbijamy na czerwony szlak. Zaczynamy piąć się w górę, przechodząc obok Żabich Stawów. Po drodze mijamy sporo sztucznych ułatwień w postaci klamer, łańcuchów oraz pomostów. Na samej górze musimy liczyć się ze sporą ekspozycją. Idąc na Rysy, warto odwiedzić najwyżej położone schronisko w Tatrach. Chata pod Rysami czynna jest od połowy czerwca do końca października. Obok znajduje się słynna sławojka z prawdopodobnie najlepszym widokiem w Tatrach. Wracamy w ten sam sposób. Trasa 5 - Na Sławkowski i Małą Wysoką Dwudniowa propozycja wycieczki z noclegiem w Zbójnickiej Chacie. W tym czasie wchodzimy na szczyty numer 3 i 4 na liście najwyższych możliwych do zdobycia znakowanym szlakiem. Wycieczkę zaczynamy w urokliwym miasteczku Stary Smokowiec, w której polecamy knajpkę Koliba Kamzik ponieważ dostaniecie tam bardzo smaczne, typowo słowackie jedzenie. Do Smokowca możemy dostać się samochodem, podobnie jak w całej okolicy, parkowanie jest tutaj na ogół płatne. Jednak darmowy parking znajduje się za kościołem. Kiedyś podczas jednej weekendowej wyrypy spaliśmy tam przy samochodach, przed porannym wyjściem – była to idealna miejscówka. Można także podobnie, jak do wielu podtatrzańskich miejscowości na Słowacji dojechać tu Elektriczką. Dzień 1 Wychodzimy niebieskim szlakiem, prowadzącym aż na sam Sławkowski Szczyt (2452 m Droga jest dość monotonna, bez trudności technicznych, ale zapewnia bardzo ładne widoki. Jest to jedno z największych podejść w Tatrach – ponad 1400 m przewyższenia. Legenda głosi, że niegdyś Sławkowski był najwyższym szczytem Tatr i osiągał wysokość ponad 2700 m, ale rozpadł się w wyniku trzęsienia ziemi. Schodzimy tym samym szlakiem i kierujemy się w stronę Hrebienoka. Ze Smokowca do Hrebienoka kursuje też kolejka, którą mniej zapaleni piechurzy mogą podjechać skracając sobie drogę. Następnie kolejno czerwonym i niebieskim szlakiem dochodzimy do miejsca noclegu – schroniska Zbójnicka Chata kończąc w ten sposób dzień. Trasa jest łatwa, chociaż w dwóch miejscach zupełnie niepotrzebnie ubezpieczona łańcuchami. Dla tych, którzy nie zarezerwowali miejsc, nocleg jest dostępny na glebie za opłatą, można też spać na zewnątrz na ziemi lub na ławce. Na tą opcję zdecydował się kiedyś Bartek. Potrzebny jest ciepły śpiwór ponieważ schronisko leży na wysokości niemal 2000 metrów, Noce bywają zimne nawet latem. Za to po przebudzeniu będziecie mieć zagwarantowany niesamowity widok na okoliczne szczyty. Dzień 2 Wychodzimy dalej niebieskim szlakiem, pnąc się coraz bardziej pod górę na Polski Grzebień. Stamtąd wchodzimy na Małą Wysoką (2429 m Schodzimy z powrotem do Smokowca przez Śląski Dom. Trasa 6 - Czerwona Ławka Zaczynamy ponownie ze Smokowca. Inaczej niż poprzednio, kierujemy się tym razem bezpośrednio na Hrebienok. Mijając górną stację kolei, w niedalekim czasie dojdziemy do kameralnego schroniska – Chata Zamkowskiego. Następnie idziemy dalej zielonym szlakiem w stronę Chaty Teryho. Odcinek bezpośrednio przed schroniskiem jest niewątpliwie jednym z najbardziej męczącym podejść, jakie pamiętam z tatrzańskich wypraw. Schronisko to jest najwyżej położonym całorocznym obiektem tego typu w Tatrach. Z pewnoscią jest tez jednym z najładniej położonych. Znajduje się nad malowniczymi stawami i otoczone jest masywnymi szczytami. Z Chaty Teryho już niedaleko do Czerwonej Ławki (2352 m jest to odcinek uznawany za najtrudniejszy szlak na Słowacji. Z pewnością jest to uzasadnione, wiedzie on niemal pionowo do góry, uzbrojony jest licznymi klamrami i łańcuchami, jest też mocno eksponowany. Zejście do Doliny Staroleśnej jest już zdecydowanie łatwiejsze, prowadzi do wspomnianej wcześniej Zbójnickiej Chaty, skąd schodzimy z powrotem do Smokowca, kończąc naszą wycieczkę. Jest to ciekawa trasa na cały dzień, dla bardziej zaawansowanych. Gwarantuje także przepiękne widoki. Trasa 7 - Lodowa Przełęcz Lodowa Przełęcz (2376 m oddziela Dolinę Jaworową od Doliny Małej Zimnej Wody. Jest jednym z wyżej położonych punktów możliwych do zdobycia znakowanym szlakiem. Proponujemy spacer z Jaworzyny Tatrzańskiej, zielonym szlakiem przez Dolinę Jaworową. Zejście zaś do Chaty Teryho i dalej szlakiem opisanym w punkcie szóstym przez Hrebienok do Smokowca. Dla bardziej zaawansowanych wycieczkę można wydłużyć i z Lodowej Przełęczy udać się na Czerwoną Ławkę. Na zakończenie schodzimy zgodnie z punktem szóstym. Trasa 8 - Jagnięcy Szczyt Jagnięcy Szczyt (2229 m nazwany jest tak ponieważ na szlaku w jego okolicy można spotkaż niezliczone ilości kozic. Moim zdaniem niewątpliwie jest to idealny wybór dla osób, które chciałyby zacząć swoją przygodę z wyższymi partiami Tatr. Uważam tak dlatego, że szlak jest stosunkowo łatwy, ale po drodze są łańcuchy, trochę ekspozycji czy duże przestrzenie. Nie jest się tu jednak rzuconym na głęboką wodę ponieważ te utrudnienia są dość niewielkie i można się z nimi obyć. Szczyt przede wszystkim oferuje fantastyczne widoki na Tatry słowackie. Polecamy trasę z Tatrzańskiej Łomnicy. Miejscowość ta znana jest miłośnikom zimowego szusowania ponieważ znajdują się tu liczne trasy zjazdowe. Obok wyciągów znajduje się duży bezpłatny parking. Z niego wychodzimy zielonym szlakiem obok tras narciarskich aż do Łomnickiego Stawu. Jest tutaj schronisko, w którym można zrobić popas, odpocząć i podziwiać widoki na Spisz. Następnie kierujemy się na Rakuską Przełęcz, z której stromym szlakiem schodzimy do naszym zdaniem najpiękniej położonego schroniska w Tatrach. Więcej o Chacie Przy Zielonym Stawie Kieżmarskim przeczytacie w naszym wpisie. Wychodzimy żółtym szlakiem na Jagnięcy szczyt przez dolinę o tej samej nazwie. Powrót początkowo tą samą trasą a następnie dalej przez dolinę Kieżmarską do Łomnicy, zamykając w ten sposób pętlę. Wycieczka jest dość długa z pewnością na cały dzień. Można ją też podzielić, nocując nad Zielonym Stawem. Trasa 9 - Tatry Bielskie Tatry Bielskie są najmniejsze powierzchniowo z całego pasma, dodatkowo żaden ich szlak nie prowadzi na szczyt. Są jednak świetnym pomysłem na wycieczkę dla początkujących, szlaki są łatwe a oferują fantastyczne widoki na wysokie góry. Nasza propozycja to wyjście z Tatrzańskiej Kotliny zielonym szlakiem przez Chatę Plesnivec, w której można się napić pysznego słowackiego piwka z pięknym widokiem. Następnie kierujemy się przez Dolinę Kieżmarską na Przełęcz pod Kopą. Oddziela ona Tatry Bielskie od Wysokich. Stamtąd schodzimy do opisanego wcześniej schroniska przy Zielonym Stawie Kieżmarskim. Następnie idziemy na dół do przystanku autobusowego przy Kieżmarskiej Białej Wodzie. Te dziewięć propozycji wycieczek, które przedstawiliśmy obejmuje znaczną część szlaków po słowackiej stronie w Tatrach Wysokich i Bielskich. Choć to oczywiście nie wszystkie możliwe do przejścia zakamarki Tatr słowackich. Po przebyciu tych tras zobaczycie zdecydowanie większość tego, co piękne Tatry słowackie mają do zaoferowania. Pamiętajcie, że Tatry to góry wymagające. Dobrze się przygotujcie do każdej wycieczki. Sprawdźcie długości tras, prognozę pogody i swoje możliwości. W szczególności pamiętajcie, że na Słowacji akcje ratunkowe są płatne, zawsze miejcie wykupione dodatkowe ubezpieczenie. To w drogę, nacieszyć oczy pięknymi widokami i poznać Tatry słowackie! Chcesz nam pomóc we wzbogacaniu treści Internetowego Przewodnika Górskiego poprzez dodanie nowego tekstu lub udostępnienie swoich zdjęć — napisz do nas! Ciekawym zjawiskiem, typowym dla słowackich Tatr Wysokich, jest sposób zaopatrywania schronisk takich jak Chata pod Rysmi (Schronisko pod Rysami), Zbojnícka chata (Schronisko Zbójnickie) czy Téryho chata (Schronisko Tery'ego). Są one położone w wyższych partiach gór, na wysokości ok. 2000 m i wyżej. Z tego względu są niedostępne dla jakichkolwiek pojazdów i wszelkie towary oraz zaopatrzenie wnoszą do nich tzw. nosicze (tragarze tatrzańscy). Waga ładunku to zazwyczaj 60-80 kg, rekord natomiast wynosi ok. 210 kg wniesione do położonego nieco poniżej 1500 m Schroniska Zamkowskiego (Zamkovského chata). Co ciekawe także zwykli turyści mogą spróbować swoich sił jako tragarze, choć zazwyczaj z lżejszymi ładunkami. W zamian za wniesienie go do schroniska otrzymują w nim w ramach symbolicznego podziękowania np. herbatę. Corocznie (od 1985 r.) odbywają się również zawody Šerpa Rallye, w których chodzi o jak najszybsze wniesienie ładunku (mężczyźni — 60 kg, kobiety — 20 kg) z punktu startu do schroniska. Każdego roku cel jest inny, w dotychczasowych wyścigach najczęściej były to Chata pod Rysmi (Schronisko pod Rysami) oraz Téryho chata (Schronisko Tery'ego). Źródłami informacji wykorzystanymi w powyższych opisach są doświadczenia własne (a także znajomych i innych użytkowników tworzących serwis), mapy ("Tatry Zachodnie polskie i słowackie" 1:30 000 Wydawnictwo ExpressMap Polska; "Tatry Wysokie i Bielskie polskie i słowackie" 1:30 000 Wydawnictwo ExpressMap Polska) oraz przewodnik Józef Nyka "Tatry" wyd. II Warszawa 1994.

tatry słowackie miejscowości turystyczne